همه ما آدم ها مثل هم هستیم , مخصوصا ما آدم های مجازی خیلی به همدیگه شباهت داریم ...
درد ها و مشکلاتمون مثل هم هستش
شادی ها و خوشی هامون مثل هم
به دل خوشی های کوچیک مون دل میبندیم
بهانه های کوچیکی که برای دیگران معمول هست واسه ما بهانه ای واسه زندگی کردنه
همیشه غم و ناراحتی هامون رو پشت حرفامون پنهون میکنیم
کسی از دلمون خبر نداره
ما همون آدمایی هستیم که حرفمون رو به هیچ کس نمیگیم
هموناییم
ولی یه زمانی میرسه که احساس میکنیم از مجازی بودن خسته ایم
از این حس مجازی بودن بیزاریم
دوست داریم یه مدتی از این هیاهوی ساکت و بی صدا دور باشیم
دوست داریم مدتی رو بیشتر تو زندگی واقعی سپری کنیم
....
من
از مجازی بودن خسته ام ...
هوای تازه میخوام ...
زندگی واقعی میخوام ...
...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
همین
درد ها و مشکلاتمون مثل هم هستش
شادی ها و خوشی هامون مثل هم
به دل خوشی های کوچیک مون دل میبندیم
بهانه های کوچیکی که برای دیگران معمول هست واسه ما بهانه ای واسه زندگی کردنه
همیشه غم و ناراحتی هامون رو پشت حرفامون پنهون میکنیم
کسی از دلمون خبر نداره
ما همون آدمایی هستیم که حرفمون رو به هیچ کس نمیگیم
هموناییم
ولی یه زمانی میرسه که احساس میکنیم از مجازی بودن خسته ایم
از این حس مجازی بودن بیزاریم
دوست داریم یه مدتی از این هیاهوی ساکت و بی صدا دور باشیم
دوست داریم مدتی رو بیشتر تو زندگی واقعی سپری کنیم
....
من
از مجازی بودن خسته ام ...
هوای تازه میخوام ...
زندگی واقعی میخوام ...
...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
همین
سلام،تو هم مثل من دچار روزمرگی آن هم از نوع مجازی اش شدی
پاسخحذفهمین قدر که من مجازی هستم حتی این کامنت
به امید روز حقیقی