روزهای دل تنگی ...

یه روزایی از خواب که بیدار میشی دلتنگی ...
دلت واسه همه آدمای دوست داشتنی تنگه
بی خودی بهونه میگیری ...
بله ! دلت تنگ شده واسه روزایی که باهاشون گذروندی ...
حالا که نمیتونی برگردی به اون روزا , دلت خودشون رو میخواد .
اما چه جوری ؟
خیلی هاشون از زنده گی ما بیرون رفتند .
خیلی هاشون تو زنده گی ما هستند ولی از ما دور هستند ..
دوری که مسافت نیست ...
آدم میتونه لحظه لحظه ی زنده گی ات رو باهات زنده گی کنه و ازت دور باشه 
میتونه همین الان روبه روت نشسته باشه و ازت خیلی دور باشه .
... 
 دوستی می گفت : " دلم واسه آدمایی که نمیشناسم بیش تر از آدمایی که میشناسم  تنگ میشه . "
...
راست میگه . دل من واسه آدمایی که ندیدم شون  , بیش تر از آدمایی که دیدم تنگ میشه .
گاهی وقت ها احساس میکنم که آدمایی رو نمیشناسم ولی خیلی بهشون نزدیک ام
گاهی وقت ها با اولین سلام به یه آدم احساس میکنم هزاران ساله که میشناسمش , این ها  همون آدم هایی هستند که دلم براشون تنگ  میشه ...
اون ها تو ذهن ما زنده گی میکنن , واسه همینه که همیشه دل تنگشون هستیم .
واسه همینه که وقتی میبینمشون باهاشون احساس راحتی میکنیم .
اینا همون آدم هایی هستند که باید دور و اطراف شما باشند و باهاشون زنده گی مون رو سر کنیم .
حالا اگه به دست تقدیر و روزگار ازشون دوریم , دلیل به بی تاثیری اون ها تو زنده گی مون نیست ..
بالاخره یه جایی
تو یه زمانی
از نزدیک ملاقات شون میکنیم .

                                                                               این رو مطمئن ام