دنیا این جور نمی مونه

تنها بودن خوبه
تنها نوشتن خوبه
خوبه می نویسی و کسی قضاوت ات نمیکنه
خیلی خوبه
خوبه این نوشته هات رو کمتر کسی میخونه
کم تر کسی بهش جدی نگاه میکنه
خیی خوبه
دور از چشم آدم ها  بنویسی
کسی هم کاری ات نداشته باشه
این سردرد ها
این حال بد
این ها
همشون تموم میشن بالاخره یه روز
دنیا این جوری نمی مونه

نمیشه زمین خورد و گریه نکرد

همیشه امتحان های سخت برای آدم های سرسخت هستش
همیشه سختی واسه کسانی هست که میتونند بالاخره از پس مشکلات بربیایند
واقعا می‌تونیم ؟؟
میتونیم زمین بخوریم و دردمون نگیره ؟
میتونیم زمین بخوریم و راحت بلند شیم از جامون؟
نه
هر آدمی اندازه ای داره
یه وقتی میشه که زمین میخوریم و دیگه بلند نمیشیم
رو زمین می مونیم
واسه همیشه

عیار زندگی

عیار زندگی چیه؟
سنگ محک این آدم هایی که تو این دنیا زندگی میکنند چی هست؟
کی این معیار ها رو برای زندگی خوب میگذاره ؟
عیار زندگی به خوب بودن هست
به عاشق بودن
به مهربونی
اگه دریغ اش کردی بدون که رو به زوالی
اگه بی تفاوت بودی ...
عیار زندگی ات دست خودته
بالا و پایین اش نکن!